سپیده قلیان فعال کارگری که خود اکنون در زندان اوین به سر می برد در مورد وضعیت صهبا حمادی فعال مدنی سوسنگردی که محکوم به 7 سال زندان است می نویسد” اولین بار او را در بازداشتگاه اهواز دیدم. از بازجویی به سلول آوردنش در اتاق بازجویی به او برق وصل کرده بودند تا اعتراف کند قصد مسموم کردن زائران اربعین را داشته. او را بعد از ماهها با غل و زنجیر به اطلاعات تهران منتقل کردند. شش ماه هم آنجا تحت بازجویی بود. چندین بار از او فیلم اعتراف گرفتند، هربار تهدید می کردند عشق زندگی اش حسین را خواهند کشت. فروردین 98 به زندان سپیدار منتقل شد. خرداد 98 حکم اعدامش صادر شد. آبان 98 حکم اعدامش شکست و 15 سال حبس تعزیری به وی ابلاغ شد. حسین، همسرش را هم بازداشت و او را روانه زندان شیبان کردند.”
روشن است جمهور اسلامی از زندانی کردن و شکنجه زنان سیاسی و فعالین مدنی عرصه های مختلف، یک هدف مشخص، استراتژیک و سیستماتیک را دنبال می کند. صرف نظر از اینکه زندانیان سیاسی زن در طول حیات جمهوری اسلامی چه خط سیاسی را دنبال می کردند و یا به چه گرایش سیاسی، مذهبی، ملی و جنسی تعلق داشتند، به عرصه سیاست کشیده شدن زنان، مقاومت آنها، طغیان علیه فرهنگ مردسالارانه و مذهبی و نابرابری های اجتماعی، به هیچ عنوان برای جمهوری اسلامی قابل قبول نیست چراکه امر رهایی زن علی العموم با ماهیت این سیستم سرمایه سالار مذهبی در تضادی آشتی ناپذیر هست و خواهد بود.
اهداف سند ٢٠٣٠ يونسكو
هدف ۱۶- ترویج جوامع صلح طلب و فراگیر برای توسعه پایدار، دسترسی به عدالت برای همه و ایجاد نهادهای موثر، پاسخگو و فراگیر در تمام سطوح
مواد اعلاميه جهانى حقوق بشر:
ماده ۵- شکنجه ممنوع
ماده ۸- رعایت حقوق انسانی توسط قانون
ماده ۹- عدم توقیف، حبس یا تبعید غیر قانونی
ماده ۲۸- حق دنیای زیبا و آزاد برای همه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر